Darmowy fragment publikacji:
Praca – etyka
– polityka
Danuta Walczak-Duraj
Praca – etyka
– polityka
Wybór tekstów
Łódź 2020
Danuta Walczak-Duraj – Uniwersytet Łódzki, Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Katedra Socjologii Polityki i Moralności, 90-214 Łódź, ul. Rewolucji 1905 r. nr 41/43
RECENZENT
Urszula Swadźba
REDAKTOR INICJUJĄCY
Iwona Gos
REDAKCJA
Barbara Herman
SKŁAD I ŁAMANIE
AGENT PR
KOREKTA TECHNICZNA
Anna Sońta
PROJEKT OKŁADKI
krzysztof de mianiuk
Zdjęcie wykorzystane na okładce: © Depositphotos.com/portarefortuna
© Copyright by Danuta Walczak-Duraj, Łódź 2020
© Copyright for this edition by Uniwersytet Łódzki, Łódź 2020
Wydane przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Wydanie I. W.09921.20.0.M
Ark. wyd. 15,4; ark. druk. 13,875
ISBN 978-83-8220-086-7
e-ISBN 978-83-8220-087-4
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
90-131 Łódź, ul. Lindleya 8
www.wydawnictwo.uni.lodz.pl
e-mail: ksiegarnia@uni.lodz.pl
tel. 42 665 58 63
Wnuczce Natalii
Spis treści
Przedmowa
Rozdział I
Proces wykorzeniania z pracy w perspektywie społeczeństwa
ponowoczesnego
1. Czynniki sprzyjające wykorzenianiu z pracy
2. Doświadczanie pracy w perspektywie społeczeństwa ponowoczesnego
3. Procesy przewartościowywania pracy – w kierunku etosu wiedzy, a nie etosu pracy
11
15
17
20
23
Rozdział II
Od grupowego do zindywidualizowanego i rozproszonego etosu pracy 27
1. Grupowy charakter przednowoczesnego etosu pracy
31
35
2. W kierunku zindywidualizowanego i rozproszonego etosu pracy
3. Istota i rodzaje kontrideologii pracy
39
Rozdział III
Wolność gospodarcza a poczucie odpowiedzialności za dobro wspólne 43
44
1. Spór o społeczny status wolności, odpowiedzialności i dobra wspólnego
2. Koncepcja wolności gospodarczej w perspektywie tworzenia ładu aksjonormatywnego
46
Rozdział IV
Uspołecznianie ryzyka i strat w sytuacji kryzysu gospodarczego
1. Specyfika współczesnego kryzysu gospodarczego
2. Uspołecznianie ryzyka i strat – główne przesłanki
3. Czy konieczny jest projekt nowego ładu aksjonormatywnego w gospodarce rynkowej?
Rozdział V
Ład aksjonormatywny w gospodarce rynkowej – ciągłość czy zmiana?
1. Ramy dotychczasowego ładu aksjonormatywnego w gospodarce rynkowej
2. Ład aksjonormatywny w perspektywie kryzysu gospodarczego
53
57
61
65
71
73
79
8
Spis treści
Rozdział VI
Kształtowanie wiedzy ekonomicznej i postaw przedsiębiorczych
młodzieży – podstawowe problemy
1. Edukacja ekonomiczna w systemie edukacji formalnej
2. Medialna edukacja ekonomiczna dla biznesu tradycyjnego i sieciowego
Rozdział VII
Powody deficytów i dylematów etycznych w badaniach naukowych
1. Wieloparadygmatyczność nauk społecznych a problemy wartościowania naukowego
2. Regulacje kodeksowe jako ważne źródło wiedzy o dylematach i deficytach
etycznych w badaniach naukowych
Rozdział VIII
Praca a nowe technologie. W kierunku transgresji etycznej i pracy
nieodpłatnej w gospodarce cyfrowej
1. Zmiany na współczesnym rynku pracy w perspektywie hiperkapitalizmu
i technologii cyfrowych
2. Główne scenariusze dotyczące przyszłości pracy
3. Wykorzenianie z pracy i zawężanie moralnej przestrzeni pracy
4. W kierunku etyki maszyn i transgresji etycznej
Rozdział IX
Główne problemy polityki w społeczeństwach liberalnych
demokracji. Kontekst etyczny
1. Redefinicje i nowe pojęcia – podmiot polityczny, aktorzy polityczni, polityka, polityczność
2. Podstawowe problemy etyczne liberalnych demokracji
3. Komunikacyjny wymiar współczesnej polityki jako źródło korupcji etycznej
4. Główne dylematy etyczne w procedurze podejmowania decyzji politycznych
5. Problemy indywidualnych i grupowych standardów etycznych polityków
6. Media tradycyjne i cyfrowe wobec dyskursu publicznego i politycznego
Rozdział X
Etyczne problemy polskiej demokracji w dyskursie publicznym
i politycznym
1. Interpretacja przyczyn spadku atrakcyjności rozwiązań demokratyczno-liberalnych
2. Propozycje rozwiązań politycznych
3. Stosunki wewnątrz polskiej klasy politycznej
Rozdział XI
Paradoksy demokracji w e-społeczeństwie. Korupcja dyskursu
politycznego i populizm
1. Istota i specyfika kłamstwa, fikcji, mitu i oszustwa w polityce
2. Korupcja dyskursu politycznego i retoryka populistyczna
85
87
89
97
101
103
109
112
118
121
123
129
131
135
139
141
144
148
153
155
160
166
171
172
175
Spis treści
9
Rozdział XII
Bezpieczeństwo w sieci. Czy jednostki mają prawo do ignorowania
technologicznych algorytmów?
1. Rozwój big data, data science, data scientist
2. Czy we współczesnych demokracjach istnieje sieciowy Behemot?
2.1. Sposoby działania firmy doradztwa politycznego Cambridge Analytica i jej
niechlubny koniec
2.2. Kierownictwo Facebooka przed połączonymi Komisjami Senackimi Kongresu USA
3. Bezpieczeństwo a sieciowy dylemat: wolność versus własność
4. Bezpieczeństwo w sieci a rola grup dyspozycyjnych
5. Ku redefinicji pojęć wolność w sieci i bezpieczeństwo w sieci
Bibliografia
179
183
186
186
188
189
191
193
199
Przedmowa
W swojej pięćdziesięcioletniej aktywności naukowej Pani Profesor Danuta Walczak-
-Duraj w sposób umiejętny, naznaczony wyobraźnią socjologiczną i wrażliwością
etyczną, łączy aktualne i ważne problemy należące do trzech subdyscyplin socjolo-
gicznych: socjologii pracy, socjologii moralności oraz socjologii polityki. Jest Autorką
i współautorką kilkunastu książek, w tym pięciu w języku angielskim, redaktorką oraz
współredaktorką naukową dwunastu monografii i prac zbiorowych, Autorką ponad
trzystu artykułów i rozdziałów w pracach zbiorowych oraz innych publikacji.
Publikacje te cechuje wysoki poziom merytoryczny i dobre osadzenie w litera-
turze przedmiotu. Podejmowane przez Autorkę problemy społeczne nie mają przy
tym charakteru przyczynkarskiego, ale odnoszą się do najważniejszych zagadnień
podnoszonych z perspektywy interdyscyplinarnej. Co więcej, większość tekstów jej
autorstwa i prac przez nią redagowanych ma zaznaczający się z różną wyrazistością
kontekst etyczny, ponieważ całość jej socjologicznej refleksji mieści się, jak sądzę,
w implicite przyjętym założeniu, że ani gospodarka, ani polityka nie mogą dobrze
działać, jeśli pozbawione zostaną warunków do praktykowania podzielanego przez
większość członków danego społeczeństwa określonego ładu aksjonormatywne-
go. W swych publikacjach Autorka monografii wielokrotnie podkreśla, że każda
forma ludzkiej aktywności, w tym tak ważna forma aktywności, jaką jest praca
w jej różnych odsłonach, również praca naukowa czy praca polityka, podlega ocenie
etycznej, a kompetencje etyczne stanowią atrybutywną cechę szeroko pojmowa-
nych kompetencji merytorycznych.
Pani Profesor Walczak-Duraj uznaje przy tym, że etyczny charakter pracy pole-
ga nie tylko i nie tyle na stosunku do niej jednostki (postawy instrumentalne versus
autoteliczne), ale przede wszystkim na stosunku do drugiego człowieka w sytuacji
pracy. Stąd też tak duże znaczenie przypisuje pejoratywnym konsekwencjom wy-
raźnie zaznaczających się zmian, zachodzących w treściach pracy oraz formach
pracy i zatrudnienia pod wpływem technologii cyfrowych. Procesy indywiduali-
zacji pracy, coraz częstsze wykonywanie jej poza instytucjami formalnymi, niecią-
głość oraz brak dostatecznej troski instytucji gospodarczych i politycznych o pra-
cownika i obywatela, o jego godność oraz podmiotowe traktowanie, to wątki ciągle
obecne w całej twórczości Autorki, która sposobem prowadzenia swoich analiz
12
Przedmowa
pokazuje, że socjolog moralności znajduje dobrze uzasadnione przesłanki ku temu,
by poruszać się zarówno w obszarze socjologii pracy, jak i socjologii polityki.
Jej podejście do podnoszonych problemów badawczych znajduje szeroki od-
dźwięk w środowisku naukowym i jest rozwijane, szczególnie w pracach wielu
członków zespołu naukowo-badawczego Katedry Socjologii Polityki i Moralności
Uniwersytetu Łódzkiego, którą Profesor Danuta Walczak-Duraj kierowała przez
wiele lat. Wypromowała osiemnastu doktorów socjologii (czterech z nich już się
habilitowało), a trzem kolejnym osobom otworzyła przewody doktorskie. Proble-
matyka podejmowana w tych doktoratach również mieści się w tytułowej triadzie
rekomendowanej monografii, czyli obszarze problemów pracy, etyki i polityki. Wy-
promowani przez nią doktorzy socjologii to: Ryszard Machnikowski (Recepcja so-
cjologii wiedzy Karla Mannheima we współczesnej socjologii anglo-amerykańskiej,
1996), Izabela Desperak (Stereotypizacja ról kobiecych w perspektywie praktyk dys-
kryminacyjnych na rynku pracy, 2000), Alicja Łaska-Formejster (Proces kształtowa-
nia roli zawodowej lekarza rodzinnego, 2000), Dorota Inglik-Dziąg (Role społeczne
w reklamie jako przykład psychologicznych uwarunkowań działalności marketingo-
wej, 2000), Małgorzata Matusiak (Postawy studentów wobec pracy w perspektywie
społeczeństwa informacyjnego, 2005), Stanisław Kosmynka (Rola religii w ideologii
współczesnego terroryzmu islamistycznego. Na przykładzie organizacji Al-Kaida,
2006), Konrad Kubala (Społeczne reprezentacje Unii Europejskiej w dyskursie polskich
elit symbolicznych, 2007), Marcin Kotras (Rola przywództwa lokalnego w europej-
skim rozwoju regionalnym. Na przykładzie regionu łódzkiego, 2008), Michał Sko-
rzycki (Mit jako czynnik legitymizacji ustroju demokratycznego w procesie zmiany
systemowej. Przypadek Republiki Czeskiej, 2009), Bartosz Abramowicz (Inicjatywne
formy uczestnictwa obywatelskiego na poziomie lokalnym w gminach województwa
łódzkiego, 2010), Paweł Przyłęcki (Specyfika dyskursu populistycznego w polskiej po-
lityce. Na podstawie analizy programów wyborczych i sprawozdań sejmowych, 2011),
Łukasz Kutyło (Procesy desekularyzacji we współczesnych społeczeństwach na przy-
kładzie ruchu społecznego Radia Maryja, 2011), Karolina Messyasz (Obrazy młodzie-
ży polskiej w dyskursie prasowym. Młodzież o sobie i rzeczywistości społecznej, 2012),
Barbara Ober-Domagalska (Opinie i postawy etyczne młodzieży szkolnej wobec pra-
cy i jej kontekstu instytucjonalnego. Polsko-norweskie badania porównawcze, 2012),
Michał Pienias (Przemiany tożsamości programowej Sojuszu Lewicy Demokratycz-
nej w perspektywie poparcia społecznego, 2012), Marcin Pierzchała (Obywatelskość
jako płaszczyzna integracji społeczności muzułmańskich ze społeczeństwem polskim.
Na przykładzie Ligi Muzułmańskiej w Rzeczypospolitej Polskiej, 2013), Aleksandra
Leszczyńska (Etyczne a pragmatyczne aspekty zjawiska dopingu w sporcie, 2018),
Małgorzata Schulz (Medialny obraz kształtowania się stosunków polsko-niemieckich.
Na podstawie analizy tygodników „Der Spiegel” i „Polityka” z lat 2005–2017, 2019).
Przywołać też warto głoszony często przez Autorkę pogląd, że gospodarka i poli-
tyka wyzute z wartości lub też traktujące podstawowe wartości etyczne w sposób in-
strumentalny, prowadzą współczesne społeczeństwa w niebezpieczne rewiry. W glo-
balizującym się w coraz większym stopniu świecie, zanurzonym w rozszerzonej
Przedmowa
13
rzeczywistości technologii cyfrowych mają miejsce głębokie kryzysy gospodarcze,
gwałtowne spadki zaufania społecznego do ważnych instytucji życia społecznego,
w tym do rozwiązań i projektów gospodarczych, często mających charakter jedynie
ideologiczny. Ich konsekwencją jest również rozproszenie potencjału i dekompozy-
cja kapitału społecznego oraz towarzyszące im od lat zjawiska destrukcji normatyw-
ności, również w obszarze podstawowych wartości demokratycznych.
Niniejsza publikacja, nosząca tytuł Praca – etyka – polityka. Wybór tekstów,
stanowi zwarty zbiór wybranych tekstów Autorki z lat 2005–2019 z tytułowego
obszaru najważniejszych problemów społecznych w Polsce okresu transformacji.
Znając większości publikacji naukowych Profesor Danuty Walczak-Duraj, które
oceniam bardzo wysoko, a także odwołując się do kilkudziesięcioletniej współpra-
cy, również tej o charakterze publikacyjnym (wielokrotnie współredagowaliśmy
monografie wieloautorskie, w tym wydawane po wspólnie organizowanych sesjach
i spotkaniach grup tematycznych na kolejnych Zjazdach Socjologicznych), pragnę
podkreślić, że Autorka eksponuje i kontynuuje w swych dokonaniach prace nauko-
we swoich Nauczycieli. Jednym z nich był Profesor Jan Szczepański (rektor Uniwer-
sytetu Łódzkiego III kadencji w latach 1952–1956), który w 1970 roku przyjmował
ją do pracy w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego. Od początku istnienia
powołanej przez socjologów, pedagogów i filozofów z Uniwersytetu Śląskiego (Filia
w Cieszynie) Wolnej Szkoły Nauk Filozoficznych i Społecznych im. Profesora Jana
Szczepańskiego Pani Profesor Walczak-Duraj uczestniczyła też w corocznych kon-
ferencjach i publikacjach poświęconych rozwojowi myśli Profesora.
W tej monografii Autorka również trafnie udowadnia, że podejście do wszelkiej
pracy w jej etycznym kontekście, jako sposób stosowany przez Profesora, nic nie
straciło na swej ważności i aktualności. Co więcej, rezultaty poznawcze oraz me-
todologiczne często używanej przez niego metody autoetnograficznej rozwijane
są także przez współczesną socjologię i dostarczają badaczom interesujących ma-
teriałów porównawczych.
Zawarte w publikacji teksty, składające się na dwanaście rozdziałów, choć od-
noszą się do wielu pól badawczych i interpretacyjnych związanych z problema-
tyką szeroko rozumianej pracy oraz polityki, stanowią spójną całość ze względu
na spinającą je klamrę podejścia normatywnego i odnoszą się do takich ważnych
problemów jak:
procesy wykorzeniania jednostki z pracy i jej społecznego kontekstu, co prowa-
dzi m.in. do indywidualizacji pracy i zróżnicowanych, zazwyczaj niekorzyst-
nych skutków tego zjawiska, np. zawężania się moralnej przestrzeni pracy;
procesy przechodzenia od grupowego w swej istocie etosu pracy do etosu
zindywidualizowanego i rozproszonego;
deficyty poczucia odpowiedzialności za dobro wspólne w społeczeństwach
gospodarki rynkowej, w których często wolność gospodarcza rozumiana jest
w kategoriach głównej wartości życia społeczno-gospodarczego;
kryzysy gospodarcze w gospodarce rynkowej i towarzysząca im swoista
asymetria: ponoszone ryzyko gospodarcze i straty są uspołecznianie, czyli
14
Przedmowa
przerzucane na społeczeństwo, zaś pojawiające się zyski zazwyczaj prywa-
tyzowane przez podmioty gospodarcze;
konstytuowanie się ładu aksjonormatywnego w gospodarce rynkowej z per-
spektywy jego ciągłości i zmiany;
kształtowanie wiedzy ekonomicznej i postaw przedsiębiorczych polskiej
młodzieży;
przyczyny i charakter podstawowych deficytów oraz dylematów etycznych,
pojawiających w procesach podejmowania i realizowania badań naukowych
przez polskich naukowców;
zmiany spowodowane rozwojem technologii cyfrowych, odnoszące się
zarówno do rynku pracy, treści samej pracy, jak i relacji pracowników
ze sztuczną inteligencją, coraz powszechniej wykorzystywaną w różnych
segmentach współczesnej gospodarki. Zmiany te odnoszą się również
do rzadko pojawiającego się w refleksji socjologicznej problemu wystąpienia
potencjalnej transgresji etycznej w relacji pracownik–sztuczna inteligencja.
Nie bez znaczenia pozostają również kwestie dotyczące formułowania przez
badaczy zróżnicowanych scenariuszy odnoszących się do przyszłości pracy,
w tym nieodpłatnej w gospodarce cyfrowej.
Cztery z rozdziałów poświęcone są problemom polityki, demokracji i roli władzy
politycznej (państwa) w zapewnianiu obywatelom bezpieczeństwa w sieci. Tę część
rozważań Autorka rozpoczyna refleksją na temat:
głównych problemów polityki, jej statusu w społeczeństwach istniejących
w formule liberalnych demokracji, by dalej przejść do
analizy podstawowych problemów etycznych polskiej demokracji, postrze-
ganych z perspektywy dyskursu publicznego i politycznego,
analizy występowania ewidentnych paradoksów demokracji w e-społeczeń-
stwach i towarzyszącej jej korupcji (nadużycia) języka polityki w prowa-
dzonych debatach, wraz ze skłonnością do stosowania językowych strategii
o charakterze populistycznym,
oraz do prezentacji problemów zamykających monografię, a związanych
z występowaniem sieciowego Behemota, czyli zagadnień dotyczących roli
technologicznych algorytmów w moderowaniu zarówno zachowań gospo-
darczych, jak i politycznych.
Przedstawiając, i tym samym zapowiadając główne problemy zawarte w publi-
kacji, wskazać wypada, że jej Autorka w odniesieniu do zamieszczonych w niej
tekstów dokonywała niekiedy określonych zabiegów zarówno o charakterze edy-
torskim (np. skracanie niektórych fragmentów), jak i merytorycznym przez dopi-
sywanie krótkich wątków, nienaruszających jednak istoty treści zamieszczonych
w pierwotnych wydaniach, zawsze przywoływanych w przypisach.
Janusz Mariański, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Lublin, 22 kwietnia 2020 roku
Rozdział I
Proces wykorzeniania z pracy
w perspektywie społeczeństwa
ponowoczesnego1
Przedmiotem rozważań podjętych w tym rozdziale jest próba ukazania zasadni-
czych czynników składających się na proces wykorzeniania współczesnego czło-
wieka z pracy, rozumiany jako taki proces, w którym praca nie tylko zatraca swój
wcześniejszy, strukturotwórczy, społeczno-etyczny charakter, ale i sama podlega
daleko idącym redefinicjom zarówno w odniesieniu do jej treści, jak i form jej wy-
konywania czy form zatrudniania. Owe czynniki związane są przede wszystkim
ze zmianami zachodzącymi w społeczeństwach ponowoczesnych, określanych rów-
nież jako społeczeństwa doznań, w obrębie których konsumpcja staje się ważniejsza
niż praca, a konsument ważniejszy niż pracownik. W społeczeństwach ponowoczes-
nych zdecydowanie bardziej niż praca zakorzenione są nowoczesne technologie te-
leinformatyczne mające ewidentnie zglobalizowany charakter. W Polsce, podobnie
jak w innych społeczeństwach liberalnej demokracji odwołującej się do idei wolnego
rynku, ma się coraz częściej do czynienia z nieciągłymi biografiami zawodowymi
czy budowaniem karier zawodowych poza formalną organizacją (np. wolni strzelcy).
W rezultacie, podobnie jak w poprzednim systemie pracy diagnozowanym przez
Jana Szczepańskiego, zachodzi proces odrywania pracy od zatrudnienia, choć z zu-
pełnie innych przyczyn, co z pewnością nie sprzyja tworzeniu się u nas etosu pracy.
Podstawową tezę prowadzonych tu rozważań można sprowadzić do stwierdzenia,
że mówienie o jednostce zakorzenionej w pracy zakłada również konieczność ist-
nienia gospodarki zakorzenionej społecznie w postulowanym przez Marka Grano-
vettera sensie (Granovetter 1985: 84–88).
W mojej opinii społeczne zakorzenianie gospodarki i pracy stanowiącej jej
podstawę odbywać się może jedynie przez definiowanie treści ładu ekonomiczne-
go, stanowiącego jeden z podstawowych elementów ładu (porządku) społecznego,
w kategoriach nie tyle opisowych, co normatywnych. Wtedy też można posługiwać
się podstawowym dla prowadzonych tu analiz pojęciem ładu aksjonormatywnego
mającego za główny wymiar ład moralny. Ład ten odnoszony jest do społecznego
1
Pierwotna wersja jest częścią publikacji D. Kadłubiec, E. Ogrodzka-Mazur, A. Kasperek
(red.), W kręgu myśli Profesora Jana Szczepańskiego, t. 3, Wydawnictwo Arka, Cieszyn
2017, s. 59–70.
16
Praca – etyka – polityka. Wybór tekstów
działania różnych podmiotów życia społecznego, zarówno indywidualnych, jak
i zbiorowych (instytucjonalnych); sformalizowanych (np. podmiotów gospodar-
czych, instytucji politycznych, wychowawczych, różnorakich instytucji zaufania
publicznego w rodzaju banków czy służby zdrowia), jak i niesformalizowanych
(np. opinii publicznej). W tym ujęciu opis, diagnoza, interpretacja i ocena sposobów
działania jednych podmiotów życia społecznego pozostających w relacji z innymi
podmiotami przebiega przy użyciu kategorii dobra i zła (np. korzyść, sprawiedli-
wość, zasadność, krzywda, kłamstwo, chciwość, nierówność itp.) oraz, co za tym
idzie, sankcji społecznych. Sankcji zarówno korzystnych, jak i niekorzystnych,
a więc używając określenia Émile’a Durkheima – rozproszonych sankcji represyj-
nych (Durkheim 2000: 49–56); sankcji zarówno formalnych, jak i nieformalnych.
Jak to wyraźnie podkreśla Ewa Budzyńska, położenie nacisku na realizację dobra
na rzecz zewnętrznych wobec działającego podmiotu obiektów oznacza utożsamie-
nie moralności z prospołecznością (Budzyńska 2007). Jak słusznie przy tym zauwa-
ża Janusz Mariański:
Żadna dziedzina życia społecznego nie może być ex definitione wykluczona spod
wartościowania moralnego. Problemy polityczne, społeczne, gospodarcze mają nie
tylko charakter strukturalny, ale i moralny; oceny moralne odnoszone są zarówno
do człowieka, jak i do jego działań. […] W ocenach moralnych w ostatecznej instancji
sięgamy po wartości i normy człowieczeństwa. Stąd oceny moralne są najbardziej
uniwersalnym kryterium postępowania ludzkiego, mają charakter nadrzędny w sto-
sunku do innych aktywności ludzkich, ponieważ rozciągają się one na wszystkie
inne oceny, można by obrazowo powiedzieć, że są piętrowo na nich nadbudowane
(Mariański 2015: 512–514).
Na wstępie warto również podkreślić, że zakorzenienie jako pojęcie, a raczej jako
metafora socjologiczna stanowi jeden z istotnych tropów dla zrozumienia zarówno
twórczości, jak i postawy życiowej wielkiego polskiego socjologa Jana Szczepańskie-
go. Bogusław Dziadzia, opisując przemiany ponowoczesnej lokalności i odwołując
się m.in. do mającej charakter nie tylko socjologiczny, ale i etnograficzny publikacji
Szczepańskiego Korzeniami wrosłem w ziemię (2003), stwierdza, że autor:
Niejednokrotnie podkreślał znaczenie miejsca swego urodzenia. Nie odżegnywał
się od chłopskich korzeni. Co więcej, umiejętnie łączył swe korzenie, a z nimi takie
a nie inne wychowanie, z charakterem i jakością swych dokonań. Pojmował wy-
raźnie to, jak trudnym i złożonym zadaniem jest zrozumienie samego siebie jako
fundamentu do pojmowania otaczającego świata (Dziadzia 2016: 81–82).
Jednak zakorzenienie, o którym pisał Szczepański, odnosiło się nie tylko do sta-
nowiącej podstawę budowania zarówno społecznej, jak i indywidualnej tożsamości
jednostki społeczności lokalnej Ustronia Śląskiego, gdzie dorastał, ale także wyko-
nywania w tej społeczności pracy. Opisywana przez niego jednostka zakorzeniona
Proces wykorzeniania z pracy w perspektywie społeczeństwa…
17
była ówcześnie w owym mikroświecie Ustronia, a szerzej rzecz ujmując Śląska Cie-
szyńskiego, na wiele różnych sposobów. Jednym z nich była praca, czy jak ujmował
to Szczepański – robota. Z jednej strony człowiek zakorzeniał się w społeczności
lokalnej przez pracę, z drugiej zaś to praca byłą głównym sposobem zakorzeniania
się w tej społeczności, ponieważ dla jej członków była dwojakiego rodzaju przymie-
rzem – z bogiem i z ludźmi.
Człowiek żył po to, aby robić, to znaczy wykonywać przeznaczoną mu robotę. Ro-
bota była najistotniejszą treścią życia. […] Była także miarą wartości człowieka,
codziennym sprawdzianem jego możliwości. […] Robota oznaczała także potwier-
dzenie wartości moralnej gazdy i jego rodziny. Człowiek robotny był człowiekiem
dobrym. Bo robota stanowiła także religijne przymierze z Panem. […] Robota nad
siły była męką ofiarowaną Panu. Owoce roboty przynoszące dobrobyt i zadowole-
nie, dostatek i wygody były świadectwem życzliwości Pana. Robota także określała
miejsce człowieka, przede wszystkim rodziny, w społeczności lokalnej (Szczepański
2003: 34–35). Odpoczynek zaś, który […] musiała uzasadniać praca i zmęczenie […]
był nie tylko regeneracją sił do dalszej pracy, lecz także przerwą na życie towarzyskie
(Szczepański 2003: 65).
W odpoczynku przejawiał się jego głęboki sens, polegający na procesie integro-
wania społeczności lokalnej, na utrzymywaniu bezinteresownej więzi sąsiedzkiej
i rodzinnej. Nie chodziło w nim tylko „o sztywniejące stawy ani potargane mięśnie.
Odpoczynek był potrzebny dla innego przymierza – z ludźmi. Jeśli robota tworzy-
ła podstawy człowieczeństwa, odpoczynek wśród bliźnich był jego spełnieniem”
(Szczepański 2003: 65–66).
1. Czynniki sprzyjające wykorzenianiu z pracy
Wysokie standardy moralne i pracowitość luterańskiej społeczności Śląska Cie-
szyńskiego na początku XX wieku, religijna zasada zachowywania nie tylko asce-
zy wewnętrznej, ale i zewnętrznej, powiązana z traktowaniem pracy w kategoriach
modlitwy, przekładana była na indywidualne oraz zbiorowe działania społeczne.
Pracowitość i oszczędność jako podstawa do tego, by podobać się bogu, były stale
obecne w świadomości społecznej. W przeciągu XX wieku wiele się zmieniło, je-
śli chodzi o społeczną efektywność protestanckiej etyki normatywnej dotyczącej
pracy; podobnie jak i etyki katolickiej, choć papież Jan Paweł II w poświęconej pra-
cy encyklice z 1981 roku podkreślał, że praca jest najważniejszą formą aktywności
człowieka na ziemi, emanacją jego kreacyjnych możliwości i podmiotowości (Jan
Paweł II 1981). Jednocześnie stwierdzał, że może ona też być źródłem alienacji jed-
nostki i przedmiotowego traktowania przez innych. Jak zauważał:
18
Praca – etyka – polityka. Wybór tekstów
Chodzi […] o to, aby – może jeszcze bardziej niż dotąd – uwydatnić, że praca ludzka
stanowi klucz, i to chyba najistotniejszy klucz, do całej kwestii społecznej, jeżeli
staramy się ją widzieć naprawdę pod kątem dobra człowieka. Jeśli zaś rozwiązanie
– czy raczej stopniowe rozwiązywanie – tej stale na nowo kształtującej się, i na nowo
spiętrzającej kwestii społecznej ma iść w tym kierunku, ażeby „życie ludzkie uczy-
nić bardziej ludzkim”, wówczas właśnie ów klucz – praca ludzka – nabiera znaczenia
podstawowego i decydującego (Jan Paweł II 1981: 3).
Jednak procesowi rewaloryzacji pracy jako wartości samej w sobie towarzyszy
współcześnie proces przeciwny. Z jednej strony jest to proces prowadzący do depre-
cjacji, powiązany z praktycznym indywidualizmem generującym sytuacje, kiedy
społeczny sens pracy i zespołowego gospodarowania nabiera charakteru instru-
mentalnego, wolnego od pojmowanej w kategoriach poczucia odpowiedzialności
za innych pracujących odpowiedzialności moralnej. Z drugiej strony związany jest
również z przewartościowywaniem pracy w ujęciu postmodernistycznym, gdzie
w miejsce paradygmatu pracy pojawia się paradygmat konsumpcji, wpleciony
w złożony proces globalizacji. Ponadto zachodzą ważne zmiany zarówno w treści,
jak i formach pracy czy też formach zatrudnienia (Walczak-Duraj 2011a, 2011b).
Procesy te prowadzą do sytuacji, w których można mówić nie o zakorzenianiu
w pracy, ale o zjawisku przeciwnym – wykorzenianiu, pojmowanym zarówno
jako odchodzenie od wspólnotowego, społecznego rozumienia pracy i jej etyczne-
go kontekstu w kierunku indywidualizacji pracy, jak i szukanie alternatywnych
sposobów budowania własnej indywidualnej tożsamości, dla których praca nie
stanowi już punktu odniesienia. Zwłaszcza zaś takie atrybuty związane z pracą,
jak zespół pracowniczy, relacje pracownicze, wspólne przeżywanie pracy, wspól-
ne spędzanie czasu po pracy itp. Nie sposób w jednym tekście poruszyć wszystkie
ważne wątki związane z postępującym, choć nie zawsze uświadamianym przez
jednostki procesem tak pojętego wykorzeniania z pracy. Warto jednak zasta-
nowić się nad tym, czy w przestrzeni życia społecznego zostały już wypracowa-
ne jakieś inne obszary ludzkiej aktywności, mogące stanowić względnie trwa-
łą i społecznie akceptowaną platformę doświadczania przez jednostki własnej
podmiotowości, tożsamości czy biografii, w której wspólnota losu, grupowych
doświadczeń i odniesień statusowych miałaby taką siłę jak praca. Oczywiście,
owa stanowiąca podstawę wytwarzania więzi społecznej wspólnota losu wystę-
puje również w innych mezo- i mikroświatach społecznych, nie tylko zresztą
wśród ludzi, ale także wśród zwierząt czy roślin, np. drzewa w leśnym ekosyste-
mie udzielają sobie wsparcia również za pośrednictwem korzeni2. Jak wyjaśniał
Szczepański:
2
Peter Wohlleben, niemiecki leśnik z Reńskich Gór Łupkowych uważa, że drzewa w lesie
są istotami społecznymi; porozumiewają się ze sobą, troszczą o swoje potomstwo
i pielęgnują starych i chorych sąsiadów, doświadczają wrażeń, mają uczucia i pamięć.
W tworzonym wspólnie ekosystemie zawierają nawet „przyjaźnie”. Jak twierdzi autor:
„W takim środowisku drzewa mogą rosnąć bezpiecznie i dożywać matuzalemowego
Proces wykorzeniania z pracy w perspektywie społeczeństwa…
19
Czy małe dziecko chłopskie wie i uświadamia sobie tę „trywialną” prawdę, że aby
trwać, trzeba mieć w ziemi korzenie? Oczywiście, ani ja ani nikt z moich rówieśni-
ków na Zawodziu, ani moje siostry o kilka lat starsze nie potrafiłyby jej tak sformu-
łować. Ale wiedza o zależności między korzeniami a życiem była dla nas wszyst-
kich oczywistością. Trawa zerwana czy skoszona schnie. Schnie każda odłamana
od korzeni gałąź drzewa czy krzaka. Korzenie są życiem (Szczepański 2003: 28).
Czy zatem, biorąc pod uwagę wszystkie te procesy i zjawiska zachodzące w świe-
cie społecznym (Bauman 2008), nie należałoby zapytać, czy praca jednostek nadal
zakorzeniona jest w społecznym kontekście w taki sposób, że może stanowić ro-
dzaj „domu”? I czy przykłady doznań właściwych pracoholikom (inaczej mówiąc
„zadowolonym niewolnikom”), opisujących każdy inny rodzaj aktywności życio-
wej w kategoriach straty czasu, nie stanowią paradoksalnie przesłanki ku temu, by
stwierdzić, że przybierający różną postać proces wykorzeniania jednostek z pracy
może prowadzić również do tego, że jednostka w sensie osobowościowym staje się
jednowymiarowa. A to dlatego, ponieważ praca mogąca zawierać w sobie wiele
autokreacyjnych wartości nie znajduje dostatecznie silnego i trwałego osadzenia
w zmultiplikowanych relacjach społecznych, stając się aktywnością zindywidu-
alizowaną. Proces indywidualizacji doświadczanej przez jednostkę pracy pro-
wadzi do tego, że wspomniane wcześniej pojęcia jak środowisko pracy, stosunki
pracy, lojalność pracownicza czy solidarność zespołów pracowniczych tracą moc
predykcyjną.
Stąd też, by stworzyć i rozwijać nowy rodzaj refleksji nad pracą warto przede
wszystkim wyjść od konstatacji dotyczącej zasobu wiedzy o dominującej kondycji
jednostki w społeczeństwie ponowoczesnym, rozpatrywanej z perspektywy wyko-
nywanej pracy. W takiej analizie ważne są m.in. zagadnienia takie jak: epizodycz-
ność wielu form aktywności człowieka (podtrzymywanie krótkotrwałych inter-
akcji zapośredniczonych przez sieć), fragmentaryzacja działań, niekonsekwencja
w działaniu, wielości projektów na życie w postaci alternatywnych, dostępnych sty-
lów życia i zindywidualizowanych biografii o wyraźnie nieciągłym charakterze.
Zygmunt Bauman w jednym z ostatnich wywiadów, jakiego udzielił, mówił Sławo-
mirowi Sierakowskiemu, że choć współcześnie rynek pracy przypomina ruchome
piaski i brakuje dostatecznego zabezpieczenia na starość czy na wypadek choroby,
a także trudno jest zapewnić dzieciom godziwe wykształcenie, to pojawiają się zu-
pełnie nowe wyzwania.
wieku. By to osiągnąć, społeczność musi się trzymać razem. Gdyby wszystkie okazy
troszczyły się tylko o siebie, wówczas niejeden nie doczekałby starości. […] Para praw-
dziwych przyjaciół pamięta o tym, by nie wytwarzać zbyt grubych konarów od stro-
ny drugiego drzewa. Żadne z nich nie chce niczego odbierać towarzyszowi i dlatego
wykształca potężne części koron tylko na zewnątrz, czyli w stronę «tych, którzy nie
są przyjaciółmi»” (P. Wohlleben, Sekretne życie drzew, tłum. E. Kochanowska-Szlęzak,
Wydawnictwo Otwarte, Kraków 2016, s. 43).
Pobierz darmowy fragment (pdf)